Ημερίδα "ΑΜΙΑΝΤΟΣ: επιπτώσεις στην ανθρώπινη υγεία - τεχνικές απομάκρυνσής του από δημόσια έργα και κτίρια", Αλεξανδρούπολη
Επιστημονική εκδήλωση στην Αλεξανδρούπολη από το ΤΕΕ Θράκης
Στόχος: η πλήρης αφαίρεση του αμιάντου και η αντικατάστασή του από άλλα υλικά
Η Εκδήλωση διεξήχθη στις 25 Απριλίου 2009, ημέρα Σάββατο και ώρα 10.00 π.μ. στο Πνευματικό Κέντρο της Ιεράς Μητροπόλεως Αλεξανδρουπόλεως – Τραϊανουπόλεως & Σαμοθράκης.
Μετά τις επισημάνσεις του Προέδρου ΤΕΕ Θράκης Νίκου Παπαθανασίου, του βουλευτή Εβρου Κυριάκου Γεροντόπουλου και του Δημάρχου Αλεξανδρούπολής Γεώργιου Αλεξανδρή, κατέθεσαν τις απόψεις τους οι ομιλητές της εκδήλωσης:
• ΘΕΟΔΩΡΟΣ Κ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ
Ειδικός ιατρός εργασίας
Αναπληρωτής καθηγητής Ιατρικής Σχολής Δ.Π.Θ.
Δ/ντης Εργαστηρίου
Υγιεινής & Προστασίας Περιβάλλοντος
• ΜΑΡΙΑ Σ. ΔΟΣΗ-ΣΙΒΒΑ
Αρχιτέκτων Μηχανικός.
Προϊσταμένη Τμήματος ΚΕ.Π.Ε.Κ.
Μακεδονίας-Θράκης
Την ενημέρωση με στόχο τη σωστή διαχείριση του αμίαντου και τις τεχνικές απομάκρυνσής σταδιακά από δημόσια έργα και κτίρια, είχε η επιστημονική αυτή εκδήλωση του ΤΕΕ Θράκης, η πρώτη που εντάσσεται στο πρόγραμμα δράσεων υλοποίησης επιστημονικών ομιλιών γενικότερου ενδιαφέροντος.
Το θέμα που επιλέχθηκε, ήταν ιδιαίτερου ενδιαφέροντος, λόγω της διαδεδομένης χρήσης του αμίαντου ως υλικού και των κινδύνων που εγκυμονεί για τη δημόσια υγεία.
Οι εξαιρετικές φυσικές, χημικές και μηχανικές ιδιότητες του αμιάντου σε συνδυασμό με το χαμηλό του κόστος, οδήγησαν στην ευρύτατη χρήση του από τις αρχές του περασμένου αιώνα, καθιστώντας τον το κορυφαίο βιομηχανικό προϊόν του 20ου αιώνα, όπως ανέφερε στην ομιλία του ο πρόεδρος του ΤΕΕ Θράκης Νίκος Παπαθανασίου και στην Ελλάδα χρησιμοποιήθηκε εκτεταμένα τις δεκαετίες 1960 – 1970. Έχει υπολογιστεί ότι στην Ευρωπαϊκή Ένωση το 80% της παραγωγής του αμιάντου, χρησιμοποιήθηκε στην κατασκευαστική βιομηχανία (εργοστάσια, εγκαταστάσεις, δημόσια κτίρια και κατοικίες).
Ως πρώτη ή δευτερεύουσα ύλη εντοπίζεται σε περίπου 3.000 διαφορετικές τεχνικές εφαρμογές και καταναλωτικά προϊόντα.
Έχει διαπιστωθεί σήμερα, μετά από επιδημιολογικές μελέτες που έγιναν τα τελευταία 50 χρόνια, ότι οι ίνες αμιάντου προκαλούν πολυάριθμες και συχνά θανατηφόρες παθήσεις στους πνεύμονες και με υπουργική απόφαση απαγορεύτηκε η χρήση του σε νέες εφαρμογές από 1/1/2005. Από το 2006 επίσης, απαγορεύεται και η εξόρυξη αμιάντου, καθώς και η παραγωγή αμιαντούχων προϊόντων.
Στόχος της Ε.Ε. είναι η πλήρης αφαίρεση και αντικατάσταση του αμιάντου από άλλα υλικά. Δεδομένης όμως της ευρείας χρήσης του, αυτό θα πρέπει να γίνει σε βάθος χρόνου με τρόπο ελεγχόμενο και προγραμματισμένο, όπως ανέφερε η κα Δόση-Σιββά, αρχιτέκτων – μηχανικός, προϊσταμένη τμήματος του κέντρου πρόληψης επαγγελματικού κινδύνου Μακεδονίας – Θράκης
Η ύπαρξη αμιάντου στα οικοδομικά υλικά ενός κτιρίου ή στους σωλήνες νερού δεν εγκυμονεί από μόνη της κίνδυνο για τους κατοίκους. Για να γίνει επικίνδυνος πρέπει οι ίνες του να αποδεσμευτούν από το υλικό, δηλαδή στις περιπτώσεις φθοράς ή διατάραξης. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η καταστροφή του Κέντρου Παγκόσμιου Εμπορίου στο Μανχάταν της Νέας Υόρκης, στις 11 Σεπτεμβρίου του 2001. Τότε, η κατάρρευση των κτιρίων απελευθέρωσε στην ατμόσφαιρα μεγάλες ποσότητες σκόνης αμιάντου, οι οποίες επιβάρυναν όχι μόνο την υγεία των μελών των σωστικών συνεργείων, αλλά και του συνόλου σχεδόν των κατοίκων.
Βάσει νόμου, οι εργοδότες εντός της Ε.Ε. οφείλουν να προστατεύουν τους εργαζόμενους από το ενδεχόμενο να υποστούν βλάβη από επικίνδυνες ουσίες στο χώρο εργασίας. Οι εργαζόμενοι επίσης, οφείλουν να διεξάγουν εκτιμήσεις κινδύνου και να εφαρμόζουν τα ευρήματά τους. Στα μέτρα που πρέπει να λαμβάνονται αναφέρθηκε η Μαρία Δόση-Σιββά: «Οι εργολάβοι και οι υπεργολάβοι που αναλαμβάνουν αυτές τις εργασίες υποβάλλουν ένα σχέδιο εργασίας στα ΚΕΠΕΚ και στα τμήματα τεχνικής και υγειονομικής επιθεώρησης του υπουργείου Απασχόλησης. Εάν οι μετρήσεις στον έλεγχο των υλικών κατά τη διάρκεια των εργασιών ξεπερνούν την οριακή τιμή έκθεσης, τότε λαμβάνονται πρόσθετα μέτρα και μετά μαζί με την υπηρεσία περιβάλλοντος της νομαρχιακής αυτοδιοίκησης συνεργάζονται οι κατασκευαστές για την απομάκρυνση αυτών των υλικών».
Ο Θόδωρος Κωνσταντινίδης, διευθυντής του εργαστηρίου υγιεινής και προστασίας περιβάλλοντος της ιατρικής σχολής Θράκης στις ασθένειες οι οποίες προκαλούνται από την έκθεση των πολιτών σε αιωρούμενες ίνες αμιάντου, όπως είναι η αμιάντωση, το μεσοθηλίωμα και ο καρκίνος του πνεύμονα. Τόνισε ότι οι κύριες οδοί έκθεσης στον αμίαντο είναι η εισπνοή και η κατάποση και το ότι το κάπνισμα δρα συνεργικά με την έκθεση σε ίνες αμιάντου. Είπε χαρακτηριστικά: «Επειδή η χρήση αμιάντου ήταν ευρύτατη στο παρελθόν, όλος ο πληθυσμός εκτίθεται ακόμα και σήμερα σε κάποιο βαθμό».