Ημερίδα "Επισκευή Κατασκευών Οπλισμένου Σκυροδέματος σύμφωνα με το ΕΝΙ504 (ΦΕΚ 1100/21-7-2010)" , Κομοτηνή

Ημερίδα

Επισκευή Κατασκευών Οπλισμένου Σκυροδέματος

σύμφωνα με το ΕΝΙ504 (ΦΕΚ 1100/21-7-2010)

19 Οκτωβρίου 2011

Αίθουσα Αντιπροσωπείας ΤΕΕ-Θράκης
Παρνασσού 6, Κομοτηνή

Πρόγραμμα:

17:00 – 17:45  Κατηγορίες Έκθεσης Κατασκευών Οπλισμένου Σκυροδέματος
σύμφωνα με τον ΕΝ206-1 και τον Ευρωκώδικα 2
Κοσμάς Κ. Σίδερης, Επίκουρος Καθηγητής ΔΠΘ

17:45 – 18:30  Το Πρότυπο ΕΝΙ504 «Προϊόντα και συστήματα για την προστασία και
επισκευή δομημάτων από σκυρόδεμα – ορισμοί, απαιτήσεις, έλεγχος ποιότητας και αξιολόγηση της συμμόρφωσης»
Κοσμάς Κ. Σίδερης, Επίκουρος Καθηγητής ΔΠΘ

18:30 – 18:45  Ερωτήσεις

18:45 – 19:15  Διάλειμμα

19:15 – 20:00  «Βασικές αρχές δομικών επεμβάσεων σύμφωνα με τον Ευρωκώδικα 8»
Αθανάσιος Καραμπίνης, Καθηγητής ΔΠΘ

20:45 – 21:00  Ερωτήσεις

Την Τετάρτη, 19 Οκτωβρίου 2011, το Περιφερειακό Τμήμα Θράκης του ΤΕΕ, διοργάνωσε ημερίδα με θέμα: Επισκευή Κατασκευών Οπλισμένου Σκυροδέματος σύμφωνα με το ΕΝΙ504 (ΦΕΚ 1100/21-7-2010).

Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε στην Κομοτηνή, στην Αίθουσα Αντιπροσωπείας του ΤΕΕ-Θράκης με μεγάλη προσέλευση μηχανικών- περίπου 100 συμμετοχές- καθώς το θέμα της επισκευής των υφιστάμενων κτιρίων, σύμφωνα με το νέο ευρωπαϊκό κανονισμό, είναι κάτι που αφορά όλους τους συναδέλφους.

Ομιλητές της εκδήλωσης ήταν ο Επίκουρος Καθηγητής του ΔΠΘ Δρ. Κοσμάς Κ. Σιδέρης και ο Καθηγητής του ΔΠΘ Δρ. Αθανάσιος Καραμπίνης και συντονιστής ο Γ. Γραμματέας της Διοικούσας Επιτροπής του ΤΕΕ-Θράκης κ. Αργύρης Πλέσιας.

Τα θέματα που αναπτύχθηκαν από τον κ. Σίδερη είναι:

1. Κατηγορίες Έκθεσης Κατασκευών Οπλισμένου Σκυροδέματος σύμφωνα με τον ΕΝ206-1 και τον Ευρωκώδικα 2
2. Το Πρότυπο ΕΝΙ504 «Προϊόντα και συστήματα για την προστασία και επισκευή δομημάτων από σκυρόδεμα – ορισμοί, απαιτήσεις, έλεγχος ποιότητας και αξιολόγηση της συμμόρφωσης»

και από τον κ. Καραμπίνη:

1. «Βασικές αρχές δομικών επεμβάσεων σύμφωνα με τον Ευρωκώδικα 8» και,
2. «Μέθοδοι αποτίμησης των ιδιοτήτων των κατασκευών ωπλισμένου σκυροδέματος».

Ο Πρόεδρος του ΤΕΕ-Θράκης, κ. Νικόλαος Παπαθανασίου, ευχαρίστησε τους κ. Α. Καραμπίνη και Κ. Σίδερη, για τη συμβολή τους στην διεξαγωγή της Ημερίδας, επισημαίνοντας ότι αμφότεροι, με την ίδια θέρμη, έχουν ανταποκριθεί και στο παρελθόν σε ανάλογες προσκλήσεις του Τμήματος όπως και άλλοι συνάδελφοί τους από το Δ.Π.Θ. και ανέφερε ότι: «Με την παραπάνω συνεργασία που συστηματικά επιδιώκεται από το ΤΕΕ-Θράκης μέσω Ημερίδων – Σεμιναρίων και Ευρωπαϊκών προγραμμάτων, αναδεικνύεται αφενός η ύπαρξη διάθεσης εκ μέρους των Πανεπιστημιακών, αλλά και η δυνατότητα αξιοποίησής τους από την τοπική κοινωνία και αφετέρου από αυτήν την οπτική, ένα ακόμη πλεονέκτημα του Δημοσίου Πανεπιστημίου έναντι των ιδιωτικών». Επισήμανε επίσης ότι «η κρίση περισσότερο από όλους τους επιστήμονες πλήττει τους Μηχανικούς, είτε υπερδιπλασιάζοντας τους ανέργους (που ως γνωστόν δεν καταγράφονται από τον ΟΑΕΔ), είτε εξαναγκάζοντας κυρίως του νέους συναδέλφους, να αναζητήσουν επαγγελματική αποκατάσταση στο εξωτερικό.

Και μόνο η μη αξιοποίησή τους από το κράτος, μολονότι προέρχονται στην πλειοψηφία τους από το δημόσιο σύστημα εκπαίδευσης που χρηματοδοτείται από τον Έλληνα φορολογούμενο, καθιστά αντιληπτό την έλλειψη στρατηγικής πολιτικής στην παιδεία με ταυτόχρονη αδικαιολόγητη απώλεια τεράστιων οικονομικών πόρων».

Ο κ. Σίδερης, σε δηλώσεις του αναφέρθηκε μεταξύ άλλων, στο νομικό πλαίσιο «το οποίο καθορίζει τη γενικότερη στρατηγική που θα πρέπει να ακολουθήσει κανείς για να σχεδιάσει την επιτυχημένη επισκευή των κατασκευών οπλισμένου σκυροδέματος και βέβαια τη σωστή επιλογή των υλικών ανάλογα με τη βλαβερή δράση την οποία έχουμε να αντιμετωπίσουμε στις κατασκευές» και τόνισε ότι «είναι πολύ σημαντικό να κατανοήσουμε την ανάγκη σωστής επισκευής να γνωρίσουμε τις αιτίες φθοράς των κατασκευών και να μπορέσουμε να μαθητεύσουμε τους συναδέλφους της περιοχής μας, ούτως ώστε με πλήρη επιτυχία να εφαρμόσουν το καινούριο νομικό πλαίσιο, να επιλέξουν τα σωστά υλικά και να έχουν κατ’ αυτόν τον τρόπο ένα πολύ ισχυρό όπλο στην εκτέλεση του επαγγέλματός τους».

Ο κ. Καραμπίνης τόνισε το πόσο επίκαιρη είναι η συγκεκριμένη εκδήλωση κυρίως γιατί «αν δει κανείς το δομικό πλούτο της χώρας έτσι όπως είναι, και με την απογραφή του ‘11, και κυρίως την απογραφή του ’10, διαπιστώνει ότι περίπου το 75-80% των κατασκευών στη χώρα μας είναι κατασκευές οι οποίες παρουσιάζουν έλλειμμα επιπέδου φέρουσας ικανότητας  σε σχέση με τις σύγχρονες». Αναφέρθηκε επίσης στο θέμα της διακινδύνευσης και στο αν τελικά «τελικά μπορούν και πρέπει γίνουν όλες αυτές οι παρεμβάσεις σε κάποια υφιστάμενα κτίρια ή όχι» τονίζοντας ότι «θα πρέπει κανείς να κάνει μία ιεράρχηση ανάλογα με τη διακινδύνευση, δηλαδή εδώ μπαίνουν μέσα και όροι χρήσης, και όροι απωλειών σε ένα ενδεχόμενο σεισμό, γιατί άλλο το να καταστραφεί μία αποθήκη και άλλο το να καταστραφεί ένα σχολείο στο οποίο μεγαλώνεις τα παιδιά σου».

Δηλώσεις του Προέδρου του ΤΕΕ-Θράκης, Νίκου Παπαθανασίου:

«Η σημερινή εκδήλωση εντάσσεται στην θεσμική υποχρέωση του ΤΕΕ για συνεχή επιμόρφωση των μελών του στις νέες γνώσεις και εξελίξεις της επιστήμης και της τεχνολογίας, καθώς και στην ενημέρωση για την συμμόρφωσή τους στον τρόπο άσκησης του επαγγέλματός τους, για τις αλλαγές που επιβάλλονται από την Εθνική και Κοινοτική Νομοθεσία. Η ιδιαίτερα μεγάλη συμμετοχή συναδέλφων σήμερα, αποδεικνύει το ενδιαφέρον τους για εμπλουτισμό της επιστημονικής τους γνώσης και ελπίζω ότι θα παραμείνει αμείωτο και στην κατεύθυνση της συμμετοχής και συνεισφοράς τους στο ΤΕΕ-Θράκης, για την παραγωγή άποψης σε όλα τα μεγάλα αναπτυξιακά – περιβαλλοντικά – πολεοδομικά κ.ά. θέματα που ενσκήπτουν στην περιοχή μας παρόλη την απαισιοδοξία και απογοήτευση που τους προκαλεί η οικονομική κρίση που διέρχεται η χώρα μας. Θα πρέπει να επισημανθεί ότι η κρίση περισσότερο από όλους τους επιστήμονες πλήττει τους Μηχανικούς, είτε υπερδιπλασιάζοντας τους ανέργους (που ως γνωστόν δεν καταγράφονται από τον ΟΑΕΔ), είτε εξαναγκάζοντας κυρίως του νέους συναδέλφους, να αναζητήσουν επαγγελματική αποκατάσταση στο εξωτερικό.

Και μόνο η μη αξιοποίησή τους από το κράτος, μολονότι προέρχονται στην πλειοψηφία τους από το δημόσιο σύστημα εκπαίδευσης που χρηματοδοτείται από τον Έλληνα φορολογούμενο, καθιστά αντιληπτό την έλλειψη στρατηγικής πολιτικής στην παιδεία με ταυτόχρονη αδικαιολόγητη απώλεια τεράστιων οικονομικών πόρων.

Ευχαριστώ ιδιαίτερα τους κ. Α. Καραμπίνη και Κ. Σίδερη, καθηγητές του Δ.Π.Θ. για τη συμβολή τους στην διεξαγωγή της σημερινής Ημερίδας, επισημαίνοντας ότι αμφότεροι, με την ίδια θέρμη, ανταποκριθεί και στο παρελθόν σε ανάλογες προσκλήσεις του Τμήματος, όπως και πολλοί άλλοι συνάδελφοί τους από το Δ.Π.Θ..

Με την παραπάνω συνεργασία που συστηματικά επιδιώκεται από το ΤΕΕ-Θράκης μέσω Ημερίδων – Σεμιναρίων και Ευρωπαϊκών προγραμμάτων, αναδεικνύεται αφενός η ύπαρξη διάθεσης εκ μέρους των Πανεπιστημιακών, αλλά και η δυνατότητα αξιοποίησής τους από την τοπική κοινωνία και αφετέρου από αυτήν την οπτική, ένα ακόμη πλεονέκτημα του Δημοσίου Πανεπιστημίου έναντι των ιδιωτικών.»

Δηλώσεις του κ. Κοσμά Κ. Σίδερη, Επίκουρου Καθηγητή του Δ.Π.Θ. στο Εργαστήριο Δομικών Υλικών Τμήματος Πολιτικών Μηχανικών:

«Σήμερα βρισκόμαστε εδώ, για να πραγματοποιήσουμε μία ημερίδα η οποία έχει σχέση με το πρότυπο ΕΝ1504, προσάρτημα του οποίου έχει γνωστοποιηθεί σε ΦΕΚ από τον Ιούλιο του 2010 και που πλέον είναι υποχρεωτική η εφαρμογή του στην Ελλάδα. Είναι ένα πλαίσιο, το οποίο καθορίζει τη γενικότερη στρατηγική που θα πρέπει να ακολουθήσει κανείς για να σχεδιάσει την επιτυχημένη επισκευή των κατασκευών οπλισμένου σκυροδέματος και βέβαια τη σωστή επιλογή των υλικών ανάλογα με τη βλαβερή δράση την οποία έχουμε να αντιμετωπίσουμε στις κατασκευές. Είναι πολύ σημαντικό να αναφέρω ότι αφορά κυρίως υφιστάμενες κατασκευές κι αυτό έχει ιδιαίτερη σημασία μεσούσης της οικονομικής κρίσης την οποία περνάμε, που πλέον όλοι γνωρίζουμε ότι έχει μειωθεί κατακόρυφα ο όγκος της νεοαναγειρόμενης οικοδομής, άρα και η οικοδομική δραστηριότητα. Οι υφιστάμενες κατασκευές όμως υπάρχουνε και δυστυχώς πιστέψτε με, πάρα πολλές από αυτές, όχι υπ’ ευθύνη των μηχανικών, έχουνε μία υποβαθμισμένη ποιότητα. Με βάση την εμπειρία μου λοιπόν, πιστεύω ότι τα προβλήματα είναι πολλά και θα είναι ακόμη περισσότερα στο άμεσο και ορατό μέλλον. Πιστεύω λοιπόν ότι είναι πολύ σημαντικό να κατανοήσουμε την ανάγκη σωστής επισκευής να γνωρίσουμε τις αιτίες φθοράς των κατασκευών και να μπορέσουμε να μαθητεύσουμε τους συναδέλφους της περιοχής μας, ούτως ώστε με πλήρη επιτυχία να εφαρμόσουν το καινούριο νομικό πλαίσιο, να επιλέξουν τα σωστά υλικά και να έχουν κατ’ αυτόν τον τρόπο ένα πολύ ισχυρό όπλο στην εκτέλεση του επαγγέλματός τους.

Όσον αφορά τους παλαιότερους κανονισμούς, απλά δεν υπήρχανε κανονισμοί για τις επισκευές. Όσον αφορά το περιβάλλον μια μεγάλη πρωτοπορία, μια μεγάλη καινοτομία την οποία έχουν εισαγάγει και ο Ευρωκώδικας 2 και ο ΕΛΟΤ 206 η εφαρμογή των οποίων είναι πλέον υποχρεωτική για όλους τους μηχανικούς, είναι γεγονός ότι συσχετίζουνε άμεσα την κατηγορία έκθεσης στο περιβάλλον με την κατηγορία αντοχής του σκυροδέματος. Δηλαδή, πρέπει να το καταστήσουμε σαφές, ότι πλέον δεν θα επιλέγουμε κατηγορία σκυροδέματος βασιζόμενοι μόνο στο αποτέλεσμα του δομοστατικού σχεδιασμού καθώς μπορεί κάλλιστα μία κατασκευή να αντέχει με ένα σκυρόδεμα σε 16-20, εξαιτίας όμως του θαλάσσιου περιβάλλοντος, ή κάποιου άλλου διαβρωτικού περιβάλλοντος, αναλόγως που θα βρίσκεται, να είναι υποχρεωμένοι να την κατασκευάζουν με 25-30.

Αυτό είναι μία μεγάλη καινοτομία που υπήρχε στην Ευρώπη και ήδη έχει ξεκινήσει με τους Ευρωκώδικες και θα τεθεί σε εφαρμογή με την πλήρη ψήφιση του προτύπου ΕΛΟΤ 206.

Πιστεύω ότι το επάγγελμα του μηχανικού κυρίως, όπως και το επάγγελμα του γιατρού, τα δύο βασικά επαγγέλματα, είναι δύο επαγγέλματα στα οποία κανείς ποτέ δε μπορεί και δεν πρέπει να εφησυχάσει. Πρέπει πάντοτε να παρακολουθούμε τις εξελίξεις της επιστήμης. Από κει και πέρα θέλω να τονίσω ότι ιδίως για την περιοχή της Θράκης, πιστεύω ότι οι συνάδελφοι είναι τυχεροί, γιατί έχουμε δίπλα το Τμήμα Πολιτικών Μηχανικών του Δ.Π.Θ., όπου έχουμε αναπτύξει αξιόλογη δραστηριότητα σ’ αυτούς τους καινούριους κανονισμούς.»

Δηλώσεις του κ. Αθανάσιου Καραμπίνη, Δρ. Πολιτικού Μηχανικού, Καθηγητή Δ.Π.Θ., Τμήμα Πολιτικών Μηχανικών, Διευθυντή Καθηγητή στο Εργαστήριο Οπλισμένου Σκυροδέματος:

«Καταρχήν είναι μία εκδήλωση που παρότι αφορά υφιστάμενες κατασκευές, τη θεωρώ πιο επίκαιρη από όλες. Κυρίως γιατί αν δει κανείς το δομικό πλούτο της χώρας έτσι όπως είναι, και με την απογραφή του ‘11, και κυρίως την απογραφή του ’10, διαπιστώνει ότι περίπου το 75-80% των κατασκευών στη χώρα μας είναι κατασκευές οι οποίες παρουσιάζουν έλλειμμα επιπέδου φέρουσας ικανότητας  σε σχέση με τις σύγχρονες. Κι αυτό, κυρίως σε ότι αφορά τις απαιτήσεις σε σχέση χρηστικότητας,  λειτουργικότητας, αλλά κυρίως οριακών καταστάσεων. Έτσι λοιπόν είναι επίκαιρο ένα θέμα το οποίο ακουμπάει κατασκευές που σχεδιάστηκαν με φιλοσοφία παλαιότερη και που σήμερα διαπιστώνουμε ότι δεν καλύπτουν αυτά που θα έπρεπε να καλύπτουν, κυρίως σε δημόσια κτίρια, αλλά ακόμα και σε ιδιωτικές κατοικίες.  Το πρόβλημα δηλαδή εντοπίζεται σε εκείνα τα κτίρια τα οποία έχουν παλαιάς κοπής κατασκευές που είναι σχεδιασμένακαι κατασκευασμένα πριν από το ’85. Κυρίως σε αυτές είναι ο στόχος μας, χωρίς να σημαίνει ότι αυτά τα εργαλεία που διαθέτουμε σήμερα, δεν απευθύνονται και σε σύγχρονες κατασκευές. Οι απαιτήσεις όμως για να ενισχύσει κανείς μία σύγχρονη κατασκευή είναι πολύ λίγες και μόνο εάν έχει υποστεί εκτεταμένες βλάβες από σεισμό. Οι άλλες κατασκευές, μπορεί να χρίζουν εφαρμογής όλων αυτών που θα πούμε σήμερα, είτε μετά από ένα σεισμό, είτε ακόμα και αν θέλουμε να αλλάξουμε χρήση και να αναβαθμίσουμε την ικανότητά τους. Για παράδειγμα μία κατασκευή που έχει σχεδιαστεί για κατοικία, δεν μπορεί εύκολα να γίνει δημόσιο κτίριο, παρά μόνο εάν παρέμβουμε.

Μέχρι τώρα μας έλειπαν οργανωμένα εργαλεία γι’ αυτού του είδους τις μελέτες, στις ενισχύσεις και στις παρεμβάσεις. Σήμερα έχουμε στα χέρια μας ένα πολύ προχωρημένο κανονισμό που είναι ο Ευρωκώδικας 8 και που αφορά στην ενίσχυση υφισταμένων κατασκευών σε παρεμβάσεις που μπορούνε να αυξήσουν την επιτελεστικότητα των κατασκευών μας. Έχουμε επίσης ένα ακόμα πιο εξειδικευμένο εργαλείο, τουλάχιστον σε ότι αφορά ελληνικές κατασκευές από σκυρόδεμα, το οποίο είναι ο ελληνικός κανονισμός, αναγνωρισμένος από τον Ευρωκώδικα. Γι’ αυτά λοιπόν θα μιλήσουμε σήμερα και επειδή είναι πάρα πολύ το υλικό μας, θα πούμε ορισμένες βασικές αρχές και ορισμένες πρακτικές της μεθοδολογίας που μπορεί κανείς να χρησιμοποιήσει, όταν έχει να αντιμετωπίσει τέτοιου είδους κατασκευές, από τη σύλληψη και τη φιλοσοφία των επεμβάσεων και των παρεμβάσεων, μέχρι το πώς θα πάει να αναζητήσει πως έχει κατασκευαστεί μία κατασκευή. Γιατί, ένα από τα προβλήματα που έχουμε είναι το ότι σε μία υφιστάμενη κατασκευή δεν ξέρει κανείς ούτε τι μελέτη εφαρμόστηκε –αν υπάρχει- , ούτε αν έχουνε γίνει παρεμβάσεις, ούτε αν αυτές οι παρεμβάσεις γίνανε με κάποια άλλη μελέτη ή με κάποια ορθή χρήση και κρίση μηχανικού. Πολλές φορές οι κατασκευές μας είναι σαν έναν ασθενή που δε μπορεί να επικοινωνήσει και ψάχνουμε να βρεις τι συμβαίνει. Έτσι λοιπόν, έχουμε αναπτύξει διάφορες πρακτικές και τεχνικές, που ανάλογα με το είδος της παρέμβασης μπορεί κανείς να πει ότι ψάχνει πολύ επισταμένως, ή ότι ψάχνει λιγότερο, ανάλογα με το τι θέλει να κάνει, πάντοτε σε συμφωνία με τον κύριο του έργου και κυρίως, πάντοτε σε συμφωνία με τα υφιστάμενα στη χώρα κανονιστικά πλαίσια.

Το κλασικό ερώτημα που κουβεντιάζει κανείς όταν βάζει θέματα διακινδύνευσης είναι το αν τελικά μπορούν και πρέπει γίνουν όλες αυτές οι παρεμβάσεις σε κάποια υφιστάμενα κτίρια ή όχι. Θα σας αναφέρω ένα παράδειγμα: στην Καλιφόρνια, επί προεδρίας Κλίντον, δημιουργήθηκε ένα διάταγμα το οποίο έλεγε ότι θα ελεγχθούν όλα δημόσια κτίρια που έχουν χρήση σχολείου και λοιπά εκπαιδευτήρια. Διαπιστώθηκε λοιπόν, μετά από δέκα χρόνια εφαρμογής, ότι ήταν πολύ μεγάλο το κόστος παρέμβασης και επανακατασκευής που ακόμα και η Καλιφόρνια, που είναι μια από τις πιο δυνατές οικονομίες παγκοσμίως, άρχισε να το σκέφτεται και στο τέλος το σταμάτησε. Θέλω να πω ότι είναι πάρα πολύ μεγάλη κουβέντα το να πεις ότι παρεμβαίνω σε όλα τα κτίρια. Θα πρέπει κανείς να κάνει μία ιεράρχηση ανάλογα με τη διακινδύνευση, δηλαδή εδώ μπαίνουν μέσα και όροι χρήσης, και όροι απωλειών σε ένα ενδεχόμενο σεισμό, γιατί άλλο το να καταστραφεί μία αποθήκη και άλλο το να καταστραφεί ένα σχολείο στο οποίο μεγαλώνεις τα παιδιά σου. Ακόμα και σε μία κατοικία, που εκεί θα έχεις βέβαια πολύ μικρότερο κόστος, πρέπει κανείς να εκτιμήσει και την ανθρώπινη ζωή. Εκ των πραγμάτων λοιπόν, όταν έρθει κανείς να κάνει παρεμβάσεις εκτεταμένης κλίμακας σε ένα κράτος, θα πρέπει να παρέμβεις ιεραρχικά.

Η μία όψη λοιπόν είναι η εκτίμηση της διακινδύνευσης και σήμερα ερχόμαστε στο διά ταύτα και λέμε: ναι, θέλω να παρέμβω. Οπότε με ποια εργαλεία το κάνω αυτό, είτε είναι μία μεμονωμένη κατασκευή είτε ένα σύνολο κατασκευών;

Θεωρώ ότι την τελευταία δεκαετία, δεκαπενταετία ίσως, έχει περάσει στους μηχανικούς, και στους παλαιούς και φυσικά και σε αυτούς που τελείωσαν πρόσφατα τις σπουδές τους,  η φιλοσοφία του συνδυασμού των κατασκευών έτσι όπως είναι αποτυπωμένη στους σύγχρονους κανονισμούς. Για τους παλιούς μηχανικούς, το πρώτο μεγάλο σοκ, είχε γίνει το ’85 με τις αλλαγές στους κανονισμούς μας, όπου εκεί όλοι μας, υποχρεωθήκαμε να αλλάξουμε τον τρόπο σκέψης μας και να πούμε ότι δε μπορούμε πλέον να αντιμετωπίζουμε μία οικοδομή ντετερμινιστικά, καταλήγοντας ότι ένα και ένα ίσον δύο, γιατί πολλά πράγματα, ξεκινώντας από τα αίτια των δράσεων όπως σεισμοί, υπερκαταπονήσεις κ.λπ.,  μέχρι ακόμα και το πόσο συνεπές θα είναι ένα συνεργείο κατασκευής που πολλές φορές αποτελείται και από ανειδίκευτους ή και εξειδικευμένους.

Όλα αυτά έχουνε μπει κάτω από μία ομπρέλα συντελεστών ασφαλείας, έχουν μπει κάτω από μια πιθανολογική προσέγγιση αυτού του προβλήματος κατά μείζονα λόγο και αυτά που θα πούμε σήμερα, που έχουν μία αβεβαιότητα του πως σχεδιάστηκε και κατασκευάστηκε και πως συντηρήθηκε μια υφιστάμενη οικοδομή, πιστεύω ότι τελικά θα βοηθήσουν να καταλήξουμε σε μια - αν όχι τόσο αξιόπιστη εκτίμηση όσο σε μια καινούρια κατασκευή-  τουλάχιστον σε μια συμφέρουσα λογική παρέμβασης. Γιατί θα πρέπει να υπολογίζουμε πλέον με κριτήριο του τι συμφέρει. Μπορούμε δηλαδή να απεικονίσουμε σήμερα ένα δένδρο αποφάσεων που να λέει κατά πόσο σε μία κατασκευή, αξίζει να παρέμβουμε ή πρέπει να τη γκρεμίσουμε και να τη χτίσουμε από την αρχή.

Μπορεί δηλαδή να εκτιμήσουμε ότι για να φέρουμε μια οικοδομή στα επίπεδα των νέων κανονισμών να χρειάζεται τέτοιο ποσό, που ίσως να αξίζει να την ξαναφτιάξω από την αρχή με τα ανάλογα φυσικά πλεονεκτήματα και από άποψη σχεδιασμού, λειτουργίας κ.πλ. Έχουμε πλέον σήμερα τα εργαλεία, είναι πια ολοκληρωμένα, χωρίς όμως να σημαίνει αυτό ότι θα σταματήσουν να βελτιώνονται συνεχώς κάποιες λεπτομέρειες, και το θετικό είναι ότι αυτά τα μέτρα είναι και εναρμονισμένα ευρωπαϊκά.

Όσον αφορά την παρουσία του Πανεπιστημίου στην περιοχή της Θράκης θέλω να τονίσω ότι ο ρόλος της πολυτεχνικής κοινότητας είναι το να ενημερώνει και να υπάρχει μία αλληλεπίδραση ανάμεσα στον κλάδο μας και στη γνώση που είτε παράγεται εδώ. Θεωρώ ότι δεν μπορεί να υπάρξει το Πανεπιστήμιο χωρίς τους μηχανικούς γιατί από εκεί αντλούμε τα ερεθίσματα, όπως επίσης δεν μπορεί το Τεχνικό Επιμελητήριο να είναι αποκομμένο από το Πολυτεχνείο. Και βάση αυτού, είμαι από τους πρώτους που έβαλα θεμέλια συνεργασίας με το ΤΕΕ, γιατί πιστεύω ότι είμαστε η ίδια οικογένεια.»